Δημοσίευσε ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βολουδάκης στο φύλλο της 14 Ιανουαρίου 2011 του “Ο.Τ.” κείμενο με τίτλο : «Συ ει ο ερχόμενος η έτερον προσδοκώμεν;» και υπότιτλο : «Εμείς περιμένουμε τον Χριστόν η τον Αντίχριστον;»  

 Για τους καλούς αναγνώστες πρέπει να πούμε ότι ανέκαθεν ο π. Βασίλειος μαζί με μερικούς άλλους κληρικούς αντιδρούν κατά της διδασκαλίας της Ιεράς αποκαλύψεως της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων και της διδαχής του π. Παΐσίου περί του Αντιχρίστου του αριθμού και της σφραγίδας του.   Ακολουθούν το δικό τους δρόμο ξέχωρα από τη συνείδηση του εκκλησιαστικού σώματος.

     Επειδή στο εν λόγω κείμενο ο π. Βασίλειος εκφράζει απορίες και εμφανίζει μια σχετική σύγχυση σχετικά με την εσχατολογική διδασκαλία της Εκκλησίας απαντούμε στα ερωτήματα και τις ενστάσεις του.

             Στο πρώτο ζήτημα (αν περιμένουμε τον Χριστό η τον Αντίχριστο) απαντούμε εκ μέρους του «όχλου των θρησκευομένων ανθρώπων», όπως αποκαλεί τους ανησυχούντας χριστιανούς, ότι βεβαίως τον Χριστό αναμένουμε. Αυτός είναι η ζωή μας και η ελπίδα μας.  

 Όμως η Αγία Γραφή, όπως ομιλεί περί του Διαβόλου και της πονηρίας του· όπως μας προετοιμάζει και μας προειδοποιεί για τα τεχνάσματά του, έτσι μας ομιλεί και περί του Αντιχρίστου.  Ο Απ. Παύλος στην ανησυχία των χριστιανών για την έλευση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου δεν απαντά καθησυχαστικά, ούτε «φασκιώνει τα πνευματικά του παιδιά» (π. Παΐσιος) με ψευδοπνευματικές συμβουλές αλλά τι τους λέει ;  «μη τις υμάς εξαπατήση κατά μηδένα τρόπον·  ότι εάν μη έλθη η αποστασία πρώτον και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος επί πάντα θεόν η σέβασμα, ώστε αυτόν εις τον ναόν του Θεού καθίσαι αποδεικνύντα εαυτόν ότι εστί Θεός...» (Β Θεσ. β 3 - 4).  Μετάφραση : « Ας μη σας εξαπατήσει κανείς κατά κανένα τρόπο, διότι δεν θα έλθει η Ημέρα εκείνη [ της Παρουσίας του Κυρίου] εάν δεν έλθει πρώτα η αποστασία και φανερωθεί ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο οποίος επαναστατεί και σηκώνει το κεφάλι εναντίον κάθε όντος που λέγεται Θεός η λατρεύεται, ώστε να καθίσει σαν Θεός εις τον ναόν του Θεού με την αξίωση ότι είναι αυτός Θεός».  Δηλαδή ανησυχούν οι χριστιανοί για τη Δευτέρα Παρουσία και ο Απόστολος τους ομιλεί περί του Αντιχρίστου!   Και βέβαια δεν τους τρομοκρατεί αλλά τους προετοιμάζει-  μ α ς  προετοιμάζει - γι’ αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση.

 

            Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ομιλεί στο Ευαγγέλιο  για τον Αντίχριστο, «το βδέλυγμα της ερημώσεως, εστώς εν τόπο αγίω» (Ματθ. κδ 15, Μαρκ. ιγ 14 ) για Κάποιον Άλλο που θα έλθει και θα τον πιστεύσουν οι άνθρωποι  :«εάν άλλος έλθη ἐν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε»(Ιω. ε 43). 

  Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ομιλεί ρητώς περί του Αντιχρίστου : «Παιδία, εσχάτη ώρα εστί, και καθώς ακούσατε( αυτό σημαίνει την «άνωθεν πληροφορία» του εκκλησιαστικού σώματος) ότι ο αντίχριστος έρχεται» (Α Ἰω. β 18) και βεβαίως η Ιερά Αποκάλυψις συνεχώς ομιλεί για το «θηρίον» (π.χ. Αποκ. ια 7, ιγ 1 ,2,4 , 14 -18) για τον «αριθμόν» και το «χάραγμα» (ιγ 18, ιδ 9-11, ιστ 2 , ιθ 20, κ 4). 

 

 

            Υπάρχουν άνθρωποι που ομιλώντας περί αντιχρίστου δημιουργούν φόβο, πανικό και απελπισία.  Αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή υπάρχουν υπερβολές θα πρέπει να κλείνουμε στρουθοκαμηλικά τα μάτια μας μπροστά στο Ευαγγέλιο και στα συνεχώς εξαπλούμενα «σημεία των καιρών» για να ζούμε βολικά και ευχάριστα.  Είναι βλάσφημο να χλευάζουμε ευθέως η να περιφρονούμε πλαγίως την Ιερά Αποκάλυψη - ο π. Βασίλειος δεν κάνει ούτε μια αναφορά στα εσχατολογικά χωρία της αγίας Γραφής.  Δεν θα εφαρμόσουμε το λαϊκό ρητό ...«πονάει κεφάλι κόψε κεφάλι».  Θα διδάξουμε τον λαό μας την αλήθεια και θα εμπνεύσουμε την πίστη, την προσκόλληση στον Κύριο και την αδιάλειπτη προσευχή.   

 

α ἀπάντηση-συμπέρασμα.  Τον Χριστόν προσδοκούμε και προσέχοντας την Αγία Γραφή οπλιζόμαστε πνευματικά ώστε μπροστά στις αντίχριστες προκλήσεις να επιμείνουμε «τη πίστει τεθεμελιωμένοι και εδραίοι και μη μετακινούμενοι από της ελπίδος του Ευαγγελίου»( Κολ. Α 23).   

      Στο δεύτερο ζήτημα («Ποτέ στο παρελθόν της ηΕκκλησία δεν ασχολήθηκε με τον Αντίχριστο») απαντούμε ότι η Εκκλησία δια των αγίων Πατέρων ασχολήθηκε με τον Αντίχριστο και μάλιστα μερικοί εκ των Πατέρων στις συγγραφές τους ασχολήθηκαν εκτενώς.  Και βέβαια δεν θα μπορούσαν να κάμουν αλλιώς, αφού η Κεφαλή της Εκκλησίας, ο Χριστός και οι Άγιοι απόστολοι «ασχολήθηκαν».  Έχουμε και λέμε : Άγιος Ιππόλυτος Ρώμης,(«Περί Χριστού και Αντιχρίστου»,), Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων( εκτενώς στην «ΙΕ Κατήχηση Φωτιζομένων»), Άγιος Ανδρέας Καισαρείας («Ερμηνεία εις την Αποκάλυψιν»), Αρέθας Καισαρείας («Υπόμνημα εις την Αποκάλυψιν»), άγιος Ειρηναίος («Ελεγχος ψευδωνύμου γνώσεως»), άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (στην ερμηνεία της Β ἐπιστολῆς προς Θεσσαλονικείς), «Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος (Λόγος εις την Παρουσίαν του Κυρίου και περί συντελείας και εις την παρουσίαν του Αντιχρίστου»), ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός («Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου πίστεως), ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις διδαχές του.  Νομίζω αυτοί οι Πατέρες είναι αρκετοί για να δώσουμε τη β ἀπάντηση-συμπέρασμα : Η εκκλησία μας δια των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων της, ως φιλόστοργη μητέρα μέσα στα πλαίσια της ποιμαντικής της φροντίδας ασχολήθηκε επαρκώς με τον Αντίχριστο και δίδαξε τους πιστούς για να προφυλαχθούν από τις παγίδες του και να μην τον δεχθούν αντί του Χριστού.

 

    Στο τρίτο ζήτημα-τοποθέτηση  του π. Βασιλείου, ο οποίος ισχυρίζεται ότι «ποτέ άλλοτε οι χριστιανοί δεν είχαν στραμμένη την προσοχή τους σχεδόν εξ ολοκλήρου, στο πως θα προστατευθούν από τον Αντίχριστο» απαντούμε ότι κατ’ αρχάς οι χριστιανοί δεν έχουν σαν αποκλειστικό τους ενδιαφέρον την προστασία τους από τον Αντίχριστο.  Ζουν το κατά δύναμη την εν Χριστώ ζωή, αλλά είναι γεγονός ότι τους απασχολεί το θέμα του Αντιχρίστου περισσότερο από παλιά.  Κι αυτό γιατί α) βλέπουν την πρωτοφανή αποστασία ως σημείο των εσχάτων: π.χ. πλήθος ιερέων αμνηστεύει ως «παρωνυχίδες»τα σαρκικά αμαρτήματα·  Πατριάρχες και επίσκοποι συναγελάζονται συμπροσεύχονται και συλλειτουργούν με κάθε αιρετικό ·  φωτογραφίζονται και απολαμβάνουν την επικοινωνία με παπαδίνες δηλωμένες λεσβίες και κληρικούς εγνωσμένους γκέϊ· ανάβουν καντήλια και κεριά σε διαθρησκειακές φατρίες· η ομοφυλοφιλία, για μοναδική φορά στην παγκόσμια ιστορία ανακηρύσσεται μια καλή επιλογή, γίνονται «γάμοι» ομοφυλοφίλων.   β) όπως επεσήμανε φίλος μου ιερεύς μέχρι πριν 40 χρόνια δεν ακουγόταν και δεν βλεπόταν πουθενά ο δυσώνυμος αριθμός 666.  Ξαφνικά άρχισε ο αριθμός αυτός να απλώνεται παντού.

 

           γ ἀπάντηση-συμπέρασμα : Οι χριστιανοί ανησυχούν και αγρυπνούν με την «καλή ανησυχία» σχετικά με τον αντίχριστο α) γιατί αυξάνουν τα σημεία των καιρών, δηλ. η αποστασία από την πίστη, την εν Χριστώ ζωή και τη στοιχειώδη ηθική και β) γιατί προκλητικά και καταιγιστικά εμφανίζεται παντού ο δυσώνυμος αριθμός 666.    

          Στην τέταρτη τοποθέτηση- ερώτηση  του π. Βασιλείου, σχετικά με τον δυσώνυμο αριθμό 666 υπάρχει  μια σύγχυση που εκφράζεται με τις φράσεις : «Ο Αντίχριστος δεν είναι ένας αριθμός. Αν ήταν, τότε και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ...και οι μαθητές του θα κυνηγούσαν έναν αριθμό..... Δεν θα ήταν ..φυσικό αν έπρεπε οπωσδήποτε να ανησυχήσουμε για τον αριθμό - φόβητρο και τον ερχομό του Αντιχρίστου, να ανησυχήσουν πρώτα οι Χριστιανοί της εποχής εκείνης;».

            Απαντούμε στην απορία του. α) Ασφαλώς ποτέ δεν ισχυρίσθηκε κανείς ότι ο Αντίχριστος  είναι ένας αριθμός -τι φοβερή σύγχυση! - αλλά, όπως γράφει η Αποκάλυψις, ο δυσώνυμος 666 είναι ο αριθμός του ονόματός του τον οποίο ο Αντίχριστος, το «θηρίον», θέλει να χρησιμοποιήσουμε σε ένδειξη υποταγής σ’αυτόν κατά τις συναλλαγές μας  και τον οποίο θέλει να χαράξει στο μέτωπο η στο χέρι μας.  Προσθέτοντας τους αριθμούς που αντιστοιχούν σε κάθε γράμμα του ονόματός του, σύμφωνα με την αρχαιοελληνική αρίθμηση, σχηματίζεται ο αριθμός 666.  Είναι ο «αριθμός του θηρίου»(Αποκ. 13, 18). Π.χ.  ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ :  Β=2, Ε=5, Ν=50, Ε=5, Δ=4, Ι=10, Κ=20, Τ==300, Ο=70 Σ=200 , Άθροιση :  2+5+50+5+4+10+20+300+70+200= 666.  Αυτός λοιπόν ο αριθμός, όχι όταν είναι τυχαία βαλμένος στις σελίδες των βιβλίων, στις πινακίδες των αυτοκινήτων, η σαν αριθμός καταχωρίσεως στα πρωτόκολλα των υπηρεσιών κλπ., αλλά σκοπίμως πάνω στα πράγματα που αγοράζουμε η -Θεός φυλάξοι ! – στο μέτωπο η το χέρι μας δηλώνει την εξουσία του Αντιχρίστου, είναι το σύμβολο της δύναμής του, η σφραγίδα πάνω σε ο, τι εξουσιάζει η νομίζει ότι εξουσιάζει.    Τα πράγματα εν προκειμένω είναι απλά. Γι’αυτό και  οι κατά καιρούς σοφιστείες και αλχημείες, οι στρουθοκαμηλικές φοβίες των σημερινών παραχαρακτών της Ιεράς Αποκαλύψεως είναι ανίσχυρες μπροστά στην προφανή , ακόμη και για τα μικρά παιδιά, αλήθεια της Αποκαλύψεως.

 

            β)  Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν ανησυχούσαν για τον δυσώνυμο αριθμό, διότι δεν τον έβλεπαν στην καθημερινότητά τους. Γράφει ο Αρέθας Καισαρείας(10ς αιώνας) για τους εσχάτους καιρούς-εκπληκτικό!  :  «και έγινε αντικείμενο φροντίδας να διαδοθεί παντού ο αριθμός του ονόματος του θηρίου, και στις πωλήσεις και στις αγορές για να πεθάνει από έλλειψη των αναγκαίων αυτός που δεν φέρει πάνω του τον αριθμό».  Αυτό λοιπόν, η υπερβολική διάδοση του αριθμού,  γίνεται στις μέρες μας. Πάνω σε προϊόντα, πάνω στα ρούχα, στους δίσκους Ροκ μουσικής, μέσα στην αίθουσα του ΟΗΕ, στον λογότυπο, το σήμα του πείραματος CERN.  Ακόμη και κατά την επίσκεψη του Πάπα στην Ελλάδα ήταν σαφής η παρουσία του δυσωνύμου αριθμού.  Συναντήθηκαν 6 επίσκοποι ορθόδοξοι, 6 καρδινάλιοι και 6 πολιτικοί.  Μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος σ’αυτή την πρόκληση να μένει αδιάφορος, όταν η Αποκάλυψη του  Ευαγγελιστού Ιωάννου ρητώς αναφέρεται σ’ αυτόν τον αριθμό;  Δεν μπορεί και δεν πρέπει να μένει αδιάφορος, όπως ακριβώς προτρέπει τους χριστιανούς η υπ’αριθ. 2626 /7- 4 -/97 Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος : 

            Μετά τις ανωτέρω εξηγήσεις νομίζουμε ότι το «κυνηγητό» του αριθμού δεν το κάμουν οι χριστιανοί.  Αντιθέτως τα αντίχριστα όργανα της Νέας Τάξεως Πραγμάτων που τον υπηρετούν, κυνηγούν και απειλούν τους Χριστιανούς για να επιβάλλουν στην καθημερινότητα και, ει δυνατόν στο σώμα τους τον δυσώνυμο αριθμό.

            Όσον αφορά στην αμφισβήτηση του π. Βασιλείου κατά πόσον στο γραμμωτό κώδικαυπάρχει ο δυσώνυμος 666, και αν γενικά η  ηλεκτρονική διακυβέρνηση σχετίζεται με τόαριθμό αυτό θα αρκούσε η απάντηση στο ερώτημα - αν ο 666 υπάρχει στο γραμμωτόκώδικα- που έγινε στον ίδιο τον εφευρέτη του barcode  George Laurer, όπως είναικαταγεγραμμένη στο διαδίκτυο : «ναι, υπάρχει, αλλά είναι μια σύμπτωση»!  Υπάρχει επίσης η σχετική αποδεικτική μελέτη του μοναχού Προδρόμου Γρηγοριάτου, ηλεκτρολόγου μηχανικού.

            δ ἀπάντηση-συμπέρασμα :  Ο Αντίχριστος δεν είναι αριθμός.  Ο αριθμός 666 είναι ο αριθμός του «θηρίου», σύμβολο της εξουσίας του και σφραγίδα πάνω στους δούλους του.  Δεν κυνηγούμε τον αριθμό, δεν τον αναζητούμε, αλλά δεν μπορούμε και να μένουμε αδιάφοροι στην προσπάθεια να επιβληθεί στη ζωή μας.  Η αναγραφή του στο barcode είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένη.

 

           Πέμπτη συγκεχυμένη τοποθέτηση του π. Βασιλείου : Λέει ότι είναι λάθος «να πιστεύουμε πως αυτός [ ο Σατανάς] που δεν έχει εξουσία ούτε στα γουρούνια να εισέλθη χωρίς την άδεια του Χριστού, ότι μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στους ανθρώπους-χωρίς αυτοί να γίνουν ψυχικά γουρούνια- και να τους κάνει δικούς του(αυτό είναι το Χαραγμα) μόνο και μόνο επειδή αυτοί έλαβαν από την Πολιτεία τα κρατικά έγγραφα, όπως έκαναν μέχρι σήμερα, ενώ μέσα στα έγγραφα αυτά υπάρχει κρυμμένος αριθμός...» κλπ. κλπ. 

            Απαντούμε και εξηγούμε: Ο Χριστός δίνει άδεια να κυριαρχήσει ο Σατανάς- αν και εδώ ομιλούμε περί του Χαράγματος του Αντιχρίστου, όχι του Σατανά- στον άνθρωπο, όχι μόνο αν παραδοθεί στην αμαρτία, αλλά και αν παραδοθεί σ αὐτόν(δηλ. τον Σατανά) η εν προκειμένω στο καλλίτερο «παιδί»του, τον Αντίχριστο, αρνούμενος το Χριστό και προσκυνώντας και αποδεχόμενος το σύμβολό Του.

            Ιδού τι γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη : «Και αλλος άγγελος τρίτος ηκολούθησεν αυτοίς λέγων εν φωνή μεγάλη · ει τις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού και λαμβάνει χάραγμα επί του μετώπου αυτού η επί την χείρα αυτού και αυτός...βασανισθήσεται εν πυρί και θείω ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του αρνίου...και ουκ έχουσιν ανάπαυσιν ημέρας και νύκτας οι προσκυνούντες το θηρίον και την εικόνα αυτού και ει τις λαμβάνει το χάραγμα του ονόματος αυτού» (Αποκ. 14, 9-12). Μετάφραση : «και άλλος άγγελος, τρίτος τους ακολούθησε και έλεγε με φωνήν δυνατήν, ʺόποιος προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα του και έχει το σημάδι χαραγμένο εις το μέτωπόν του η στο χέρι του...θα βασανισθεί με φωτιά και θειάφι εμπρός στους αγίους αγγέλους και εμπρός στο Αρνίο...και δεν θα έχουν ανάπαυση ημέρα και νύχτα, όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του  και όποιος έχει το χαραγμένο σημάδι του ονόματός του». Λοιπόν με την άδεια του Χριστού μπορεί να κυριαρχήσει ο αντίχριστος σε όποιον το προσκυνεί και σε όποιον δέχεται το χάραγμά του.

 

            Όσον αφορά στα «κρατικά έγγραφα», τι θα έλεγε ο π. Βασίλειος-για να θυμηθούμε τον π.Παΐσιο - για τους αρνητές των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας, οι οποίοι χωρίς να προσκυνήσουν τα είδωλα εξασφάλιζαν, έναντι χρημάτων, ένα χαρτί- «κρατικό έγγραφο» που βεβαίωνε ότι τα προσκύνησαν κι έτσι έμεναν ανενόχλητοι;  Πουθενά δεν εμφανίζονταν, δεν προσκυνούσαν τα είδωλα, δεν θυσίαζαν, δεν αρνούνταν τον Χριστό, και όμως η Εκκλησία αυτό το...»χαρτάκι» το θεώρησε άρνηση.  Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με την Καρτα του Πολίτη.  Με το δυσώνυμο αριθμό, του βδελυκτού «θηρίου» η Κάρτα του Πολίτη δεν είναι απλό κρατικό έγγραφο, αλλά δείγμα υποταγής στον αντίχριστο, σημείο αποδοχής της εξουσίας του.  Και γι’αυτό συνιστά «πτώση», κατά τον γέροντα Παΐσιο.

         ε  ἀπάντηση - συμπέρασμα :  Ο σατανάς και ο αντίχριστος έχουν εξουσία, κατά θεία παραχώρηση, να κυριαρχούν πάνω στους ανθρώπους, όχι μόνο αν αμαρτάνουν, αλλά κι αν δειλιάσουν και δεχθούν το χάραγμα, δηλ. το όνομα η τον αριθμό του ονόματός του αντιχρίστου.  Ο ίσχυρισμός ότι η αναγραφή του δυσώνυμου αριθμού σε ένα έγγραφο με το οποίο ταυτοποιούμαι και ρυθμίζω όλη την καθημερινότητά μου (συναλλαγές, είσπραξη μισθών, παροχές υγείας, διαβατήριο, εκλ. βιβλιάριο, διόδια κλπ. κλπ.) δεν αποτελεί πρόβλημα, αποτελεί ευτελή σοφιστεία.  Όποιος  χρησιμοποιεί αυτό το έγγραφο-ηλεκτρονκή ταυτότητα και μάλιστα εν γνώσει του, σε κάθε χρήση του εγγράφου αυτού κάμει μια...μετάνοια και προσκυνεί το «θηρίο», στο οποίο από δειλία  παραχωρεί την ελευθερία του και δέχεται τον αριθμό του για να επιβιώσει.  Δείχνει απιστία στην πρόνοια και την αγάπη του Θεού και βέβαια για να μιλήσουμε με τα λόγια του π. Βασιλείου, στην περίπτωση αυτή  «δεν ζούμε τον Χριστό, δεν προσδοκούμε την Βασιλεία Του και γι’ αυτό δεν ρυθμίζουμε τη ζωή μας σύμφωνα μ Αὐτόν».  Αν προσδοκούμε τη Βασιλεία του Χριστού δεν υποτασσόμαστε στον εχθρό μας, τον αντίχριστο, δεν ρυθμίζουμε τη ζωή μας με τα κριτήρια της επιβιώσεως, δεν παίρνουμε τον αριθμό του θηρίου, ούτε στο χέρι, ούτε στο μέτωπο ούτε στην ταυτότητά μας, αλλά τον αρνούμαστε και υπομένουμε όλα τα παθήματα για να συνδοξασθούμε με τον Χριστό.    

 

     Έκτη συγκεχυμένη τοποθέτηση του π. Βασιλείου.  Γράφει :  «Το θέμα δεν πρέπει να είναι οι πωλήσεις και οι αγορές, αλλά το τι είδους πνεύμα ʺ πουλάμε ʺ και το τι είδους πνεύμα ʺαγοράζουμεʺ (sic). Ο Θεός μας είπε με τον άγιο Παύλο να δοκιμάζουμε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό η από τον Διάβολο».  Εδώ απαντούμε ως εξής. Ο π. Βασίλειος κάνει μια φανερά ατυχή αλληγορική ερμηνεία  των στίχων 16-17 του 13ου κεφ. της Αποκαλύψεως, που γράφει σε μετάφραση : «και υποχρέωσε όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και πτωχούς, ελεύθερους και δούλους, να έχουν ένα σημάδι χαραγμένο στο δεξί τους χέρι η στο μέτωπό τους, ώστε να μην μπορεί κανείς να αγοράσει η να πωλήσει παρά εκείνος που έχει το χαραγμένο σημάδι, δηλ. το όνομα του θηρίου, η τον αριθμό του ονόματός του».   Είναι σαφές από το κείμενο ότι ο Ευαγγελιστής ομιλεί κυριολεκτικά για αγορές και πωλήσεις. Δηλ. τα όργανα του Αντιχρίστου θα προσπαθήσουν με την απειλή του αποκλεισμού και της πείνας, να υποτάξουν στον Αντίχριστο κάθε άνθρωπο και να τον αναγκάσουν να δεχθεί τη ρυπαρή σφραγίδα του.  Γράφει και ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος : «προσέχετε αδελφοί μου, την υπερβολή του θηρίου· διότι μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα πονηρίας.  Άρχεται από την γαστέρα · ίνα όταν τις  στενοχωρηθεί μη έχων φαγητά, αναγκασθεί να λάβει την σφραγίδα εκείνου» (Εφραίμ του Σύρου Ασκητικά σ. 328). Λοιπόν ούτε αγοράζουμε, ούτε πουλάμε πνεύμα ! Τα ανωτέρω αποτελούν, το λιγότερο, εξεζητημένες παραδοξολογίες, που εκφράζουν αγωνία και φυγή από το πνεύμα της Αποκαλύψεως.

      στ ἀπάντηση- συμπέρασμα: Οι στίχοι 16-17 του 13ου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως με τη σαφήνεια και την απλότητά τους, αποτελούν ένα ασφαλές σήμα προειδοποιήσεως των ορθοδόξων χριστιανών, ώστε όταν δουν τον δυσώνυμο 666 και την απειλή  αποκλεισμού τους από τη ζωή να είναι, όχι σε ταραχή, αλλά σε πνευματική εγρήγορση και να αντιληφθούν την έστω από μακριά ερχόμενη δυσωδία του αντιχρίστου και να προφυλαχθούν, αρνούμενοι το χάραγμα η τον αριθμό του θηρίου.

    Έβδομη εσφαλμένη τοποθέτηση, αποτελεί α) η απαράδεκτα κολοβωμένη παράθεσις εκ μέρους του π. Βασιλείου της γνώμης του Γέροντος Επιφανίου Θεοδωροπούλου περί Αντιχρίστου και χαράγματος και β)  η γνώμη του για το πρόσωπο του γέροντος Παϊσίου.

 

           Α) Παραθέτουμε  τι γράφει ο π. Βασίλειος σχετικά με τη γνώμη του π. Επιφανίου :

  « Και βεβαίως αν κάποτε οι κυβερνήτες μας συσχετίσουν την παράδοση των κρατικών εγγράφων με την αποδοχή και την προσκύνηση του Διαβόλου, τότε-όπως έγραψε και ο μακαριστός π. Επιφάνιος-ʺ όχι μόνον δεν θα λάβωμεν τα ʺδιαβολόχαρταʺ , αλλ οὔτε καν θα τα εγγίσωμενʺ».

    Όσα γράφει εδώ ο π. Βασίλειος είναι μόνον τα εισαγωγικά της γνώμης του Γεροντος Επιφανίου, όπως έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΤΥΠΟΣ.  Ίδού τι γράφει στη συνέχεια ο π. Επιφάνιος :

   

        « Το αυτό θα συμβή και αν τα δελτία φέρουν τον αριθμόν 666.  Εάν μεν ο αριθμός αυτός ετέθη επίτηδες, ως σχετιζόμενος με τον αντίχριστον, θα ήταν αδιανόητον να φέρωμεν επάνω μας τα σύμβολα του αντιχρίστου!  Αλλά και εάν ο αριθμός αυτός δεν επελέγη σκοπίμως, δηλαδή ως σύμβολον του αντιχρίστου, αλλ’απλώς ως ένας αριθμός μεταξύ των πολλών, ίσως διότι παρουσιάζει ωρισμένα μαθηματικά πλεονεκτήματα..έναντι των λοιπών...και πάλιν τα δελτία ταυτότητος, ως προκαλούντα την θρησκευτικήν μας ευαισθησίαν με την χρήσιν ενός υπόπτου και διαβλητού αριθμού, είναι απολύτως απαράδεκτα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩΜΕΝ!»[ τα κεφαλαία είναι του π. Επιφανίου].  Και καταλήγει ο μακαριστός Γέροντας : «εάν τα διαδιδόμενα είναι αληθή και τα νέα δελτία ταυτότητος θα φέρουν εμφανώς η αφανώς, είτε την μορφήν του Βεελζεβούλ είτε τον αριθμόν 666 είτε ο,τιδήποτε άλλο αντιχριστιανικόν συμβολον, η ακόμη και αν θα έχουν μόνον τον Ε.Κ.Α.Μ. [ ήταν ο τότε προβλεπόμενος για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες ενιαίος κωδικός αριθμός]  άνευ προηγουμένης διασφαλίσεως των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του πολίτου θα είπωμεν ΟΧΙ και πάλιν ΟΧΙ και μυριάκις ΟΧΙ εις τα νέα δελτία ο,τιδήποτε και εάν αντιμετωπίσωμεν».

 

           Δεν χρειάζονται σχόλια για την ξεκάθαρη, κρυστάλλινη γνώμη του γέροντος Επιφανίου και για την μεταχείρισή της εκ μέρους του π. Βασιλείου.  Το μόνο που θα απαιτούσαμε εκ μέρους του θα ήταν περισσότερος σεβασμός  σε όσα έγραψε ο μακαριστός γέροντας.

 

          Β) Ο ίδιος και περισσότερος σεβασμός απαιτείται για το πρόσωπο του αγίου γέροντος Παϊσίου.  Να τι γράφει ο π. Βασίλειος :  «Ο π. Παΐσιος ενεπλάκη στην ιστορία αυτή (εννοεί στα περί  του αντιχρίστου και 666) εκ των υστέρων, παρακινούμενος φορτικά από τάχα θεολογικά κατηρτισμένους, τους οποίους υπήκουσε-κατά το ʺάκακος ανήρ πιστεύει παντί λόγωʺ ...».  Αλήθεια, τι σημαίνει αυτός ο στίχος 14,15 των Παροιμιών, ʺ άκακος ανήρ, πιστεύει παντί λόγωʺ;  Ο ερμηνευτής της Παλαιάς Διαθήκης π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος ερμηνεύει : « Ο αφελής πιστεύει ανεξετάστως εις πάντα λόγον», και προσθέτει σε υποσημείωση:  « Ο αδαής των του κόσμου πιστεύει μετ ἀφελείας παν ο, τι ακούει και γίνεται θύμα, παίγνιον του τυχόντος».  Ο ιερός Χρυσόστομος ερμηνεύει έτσι τον ίδιο στίχο : « ο επιπολαίως την ακοήν αδιάκριτος· ανοίας γαρ το παντί πιστεύειν απλώς» ( P.G. 64, 700D) δηλ. «εκείνος που ακούει επιπόλαια είναι απερίσκεπτος, γιατί είναι ανοησία να πιστεύει κάποιος άκριτα». 

            Το λοιπόν ο π. Παΐσιος, κατά τον π. Βασίλειο είναι κάποιος αφελής, που άκουγε τα πάντα επιπόλαια και άκριτα και έγινε θύμα και παιχνίδι του κάθε τυχόντος, εν προκειμένω κάποιων ʺτάχα κατηρτισμένων θεολογικάʺ και βέβαια μιας προτεστάντισσας!!!   Λυπούμαστε για αυτές τις βλασφημίες και για την περιφρόνηση του αγίου Γεροντος.  Υπάρχουν βέβαια ενστάσεις κατά της αγιότητος του π. Παϊσίου. Από ποιούς; Απ’ αυτούς που φοβούνται την Ιερά Αποκάλυψη και από κάποιους σοφούς καθηγητάδες που περιμένουν να δουν την ανακομιδή των λειψάνων του για να βεβαιωθούν!   Όμως τα θαύματα στον τάφο του αγίου Γέροντος είναι πάμπολλα και εις πείσμα αγιομάχων τινών, στον τάφο του ακουμπά όλη η Ορθοδοξία.  Όσα έγραψε και είπε γίνονται τροφή πνευματική για τους πιστούς. 

          Σαν ζ ἀπάντηση-συμπέρασμα ένα μπορούμε να πούμε : «Ουαί οι λέγοντες το πονηρόν καλόν και το καλόν πονηρόν, οι τιθέντες το σκότος φως και το φως σκότος, οι τιθέντες το πικρόν γλυκύ και το γλυκύ πικρόν. – Ουαί οι συνετοί εν εαυτοίς και ενώπιον εαυτών επιστήμονες» ( Ησ. 5, 20-21).

 

            Ογδόη και τελευταία εσφαλμένη τοποθέτηση του π. Βασιλείου. Γράφει ο π. Βασίλειος ότι για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας από την πολιτεία πρέπει  «να οδηγήσουμε και να προτρέψουμε πιστούς ανθρώπους να γίνουν πολιτικοί».  Λέει ακόμη ότι είναι «δικαίωμα και υποχρέωσή μας να επιλέγουμε παντού και πάντοτε χριστιανούς[πολιτικούς]». Βλέπει λοιπόν τη σημερινή κατάσταση αντιμετωπίσιμη δια της πολιτικής.  Παρά ταύτα δεν βλέπουμε να τον ανησυχεί ούτε σαν πολίτη η σημερινή παγκόσμια αντίχριστη κατάσταση.  Δεν ανησυχεί όχι μόνο ως χριστιανός, αλλά ούτε σαν πολίτης. Ο π. Βασίλειος φανερώνει φοβερή, εκούσια η ακούσια, άγνοια για την Κάρτα του Πολίτη.  Περιορίζοντας την ανάλυσή του στην παρουσία η μη του 666, μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται την τρέχουσα τραγική κατάσταση.  Απειλείται η ελευθερία του ανθρώπου, αυτό το πολύτιμο δώρο του Θεού.  Η εφιαλτική παρακολούθηση, το ηλεκτρονικό φακέλλωμα,  για το οποίο ανησυχούσε και στο οποίο εναντιωνόταν σφοδρά ο π. Επιφάνιος, το οικονομικό «στράγγισμα» ολοκλήρων λαών, η προσπάθεια ελέγχου και καθορισμού της ιδιωτικής ζωής που μηχανεύεται η Νέα Τάξη Πραγμάτων και που πραγματώνεται σε μεγάλο βαθμό μέσω του «εργαλείου»της Καρτας του Πολίτη - ηλεκτρονικής ταυτότητας, φαίνεται πως τον αφήνει αδιάφορο. Δεν βλέπει ότι η παγκόσμια ηλεκτρονική διακυβέρνηση είναι αντίχριστη και προοίμιο της τυραννίας του αντιχρίστου. Δεν βλέπει ότι αφού ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό η τυρρανική εξουσία θα βάλει τη τελική σφραγίδα του, σε όσους υποκύψουν.  Λοιπόν με τι θα ασχοληθούν οι «χριστιανοί πολιτικοί» που ονειρεύεται ο π. Βασίλειος;  Αγνωστο. Γι’αυτό  παρά πολλοί χριστιανοί-ορθόδοξοι πολίτες από αυτό τον «όχλο των θρησκευομένων ανθρώπων» δεν είμαστε διατεθειμένοι να επιλέξουμε τέτοιους «χριστιανούς» πολιτικούς που αδιαφορούν για την προσωπική, εθνική και παγκόσμια τυραννία που μεθοδεύεται είτε με, είτε χωρίς 666.      

            η καί τελευταία απάντηση-συμπέρασμα :   Δεν μπορούν οι χριστιανοί να υποστηρίξουν ανθρώπους που δεν έχουν αληθινή ευαισθησία για την θεόσδοτη ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

     Τελειώσαμε με τις απαντήσεις μας στα σπουδαιότερα θέματα και τις απορίες του π. Βασιλείου Βολουδάκη.

                                

                                  Δυό λόγια για τους αναγνώστες                             

 

          Θα θέλαμε να προτρέψουμε  όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές να μη δίνουν καμμιά σημασία και προσοχή σε σοφιστικές ερμηνείες της Αγίας Γραφής την οποία παρουσιάζουν κληρικοί και λαϊκοί.  Να αδιαφορούν για τη γνώμη ανθρώπων που φοβούνται να διαβάσουν ταπεινά όλη την Αγία Γραφή· που φοβούνται να χρησιμοποιήσουν χωρία της Αγίας Γραφής που «καίνε»·  που φοβούνται να αναφέρουν τα χωρία αυτά· που φοβούνται αποκρύπτουν και διαστρέφουν τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων· που χλευάζουν τους αγίους Γέροντες· που υβρίζουν τους πιστούς ανθρώπους αποκαλώντας τους «όχλο θρησκευομένων ανθρώπων».  Σ ‘αυτούς απευθύνεται με πόνο ο π. Παΐσιος :  «Απορώ! Δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τα γεγονότα; Γιατί δεν βάζουν έστω ένα ερωτηματικό για τις ερμηνείες του μυαλού τους;    Κι αν επιβοηθούν τον αντίχριστο για το σφράγισμα, πως παρασύρουν και άλλες ψυχές στην απώλεια; Αυτό εννοεί· «...το αποπλανάν ει δυνατόν και τους εκλεκτούς».  (Μαρκ. ιγ 22).  

       Σε αυτούς και σε όλους μας, όσοι έχουμε σαρκικά η πνευματικά παιδιά, απευθύνεται και ο Άγιος Κύριλλος επίσκοπος Ιεροσολύμων, ο οποίος αφού παρουσίασε στη 15η  Κατήχησή του τη διδασκαλία του περί αντιχρίστου καταλήγει :  « Ασφάλιζε τοίνυν σεαυτόν, άνθρωπε·  έχεις τα σημεία του Αντιχρίστου· και μη μόνος μνημόνευε τούτων, αλλά και αφθόνως πάσι μεταδίδου. Ει τέκνον έχεις κατά σάρκα, τούτο ήδη νουθέτει· και ει δια κατηχήσεως εγέννησάς τινα, και τούτον προασφαλίζου, ίνα μη τον ψευδή δέξηται ως αληθή». (Κατηχ. Φωτιζομένων, ομ. ΙΕ ). 

           Μετάφραση : «Ασφάλιζε λοιπόν τον εαυτό του, άνθρωπε. Έχεις τα σημεία του Αντιχρίστου.  Να μην τα φέρεις στη μνήμη σου μόνο για τον εαυτό σου, αλλά να τα μεταδίδεις άφθονα και στους άλλους. Αν έχεις παιδί δικό σου, σαρκικό, να το συμβουλεύεις.  Αν πάλι με την Κατήχηση γέννησες κάποιο πνευματικό παιδί, και αυτό να το προφυλάξεις με τις συμβουλές σου, ώστε να μη δεχθή τον ψευδή [τον αντίχριστο] για αληθινό [για τον Χριστό]».