|
Λόγος εις το Πάσχα του Κυρίου
Κυριακή 28/4/2019
Του Καθηγουμένου Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Αδελφοί μου, σήμερα με χαρά ακούμε τον ιερό υμνωδό της Εκκλησίας να υμνεί τον Θεό και να λέγει:
«Πάσχα ἱερὸν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται, Πάσχα καινόν, Ἅγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστὸς ὁ λυτρωτής, Πάσχα ἄμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα τῶν πιστῶν, Πάσχα, τὸ πύλας ἡμῖν τοῦ Παραδείσου ἀνοῖξαν, Πάσχα, πάντας ἁγιάζον πιστούς».
Το Πάσχα ή Πεσάχ, όπως ονομάζεται στα εβραϊκά, είναι η μεγαλύτερη εορτή των Ιουδαίων και σημαίνει διαβαίνω, περνώ. Έως και σήμερα ο ιουδαϊκός λαός εορτάζει και πανηγυρίζει το εβραϊκό Πάσχα.
Καταρχάς να αναφέρουμε ότι το ιουδαϊκό Πάσχα εορτάζεται πάντα Σάββατο. Ξεκινά την Παρασκευή στις 6:00 το απόγευμα, όταν κατά το εβραϊκό τυπικό αλλάζει η ημέρα και τελειώνει το Σάββατο πάλι στις 6:00 το απόγευμα. Έπειτα ξεκινά πλέον η Πρώτη ημέρα της εβδομάδος ή όπως οι Εβραίοι την αποκαλούν, η Μία ημέρα μετά το Σάββατο, την οποία ακολουθούν η Δευτέρα, η Τρίτη ημέρα μετά το Σάββατο και ούτω καθεξής.
Κατανοούμε λοιπόν γιατί, όταν σταύρωσαν οι Ρωμαίοι τον Χριστό ημέρα Παρασκευή και ώρα 12:00 το μεσημέρι, εβιάζοντο οι Εβραίοι να τελειώσουν γρήγορα με τη θανάτωση του Ιησού· διότι, όπως το λέγει και η λέξη μόνη της, ήταν η ημέρα της παρασκευής των φαγητών που θα έτρωγαν την επόμενη ημέρα. Ακολουθούσε η ημέρα του Σαββάτου, που ήταν το εβραϊκό Πάσχα, η μεγαλύτερη εορτή του εβραϊκού λαού.
Τι εορτάζουν οι Εβραίοι στο ιουδαϊκό Πάσχα και γιατί είναι η μεγαλύτερή τους γιορτή; Οι Εβραίοι εορτάζουν την απελευθέρωσή τους από τη σκλαβιά στη γη της Αιγύπτου. Όπως αναφέρει η Αγία Γραφή, ο λαός του Ισραήλ από την εποχή του Πατριάρχου Ιακώβ μετακόμισε και ζούσε έως την εποχή του Μωυσέως στην Αίγυπτο, όπου υπέφεραν κάτω από τη δυναστεία των Φαραώ.
Μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, έρχεται ο θεόπτης Μωυσής και κατ’ εντολή του Θεού ζητά από τον Φαραώ να αφήσει τον λαό του Πατριάρχη Ιακώβ, τον λαό Ισραήλ, να φύγει από την Αίγυπτο και να επιστρέψει στη γη των Πατέρων του, στη γη Χαναάν, στη γη της επαγγελίας που έρεε μέλι και γάλα. Ο Φαραώ αρνείται και τότε έρχονται οι δέκα φοβερές πληγές πάνω στην Αίγυπτο.
Στη δέκατη πληγή το μήνυμα του Θεού λέει ότι αν ο Φαραώ δεν αφήσει τον λαό του Ισραήλ ελεύθερο να φύγει από την Αίγυπτο, τότε ο θάνατος θα εισέλθει σε όλα τα σπίτια της Αιγύπτου ακόμη και μέσα στο παλάτι και θα πεθάνουν όλα τα πρωτότοκα αγόρια.
Ο Μωυσής δίδει τότε εντολή όλοι οι Εβραίοι να σφάξουν από ένα αρνί και με το αίμα του να βάψουν τις πόρτες των σπιτιών τους. Τους λέει ότι ο άγγελος του θανάτου, βλέποντας το αίμα του αρνιού, δεν θα εισέλθει σε αυτά τα σπίτια. Το αρνί πρέπει να το φάνε ψητό, προσέχοντας να μη σπάσουν κανένα οστό του. Πράγματι, αυτό το κάνουν όλοι οι Ισραηλίτες. Έτσι ο θάνατος εισήλθε μόνο στα σπίτια που δεν υπήρχε το αίμα του αρνίου, φθάνοντας ακόμα και στο παλάτι, όπου πέθανε ο πρωτότοκος γιος του Φαραώ.
Βλέποντας ο Φαραώ τις καταστροφές των αιγυπτιακών πληγών και μάλιστα τον θάνατο του πρωτότοκου παιδιού του, διατάσσει να φύγει αμέσως ο λαός του Ισραήλ από την Αίγυπτο και να επιστρέψει στη γη των Πατέρων του. Τότε ο Μωυσής ηγείται αυτού του λαού, και αφού όλοι ετοιμάζονται, ξεκινά η αναχώρηση από την γη της Αιγύπτου.
Ο λαός έχει πλησιάσει στην Ερυθρά θάλασσα, όταν ο Φαραώ μετανοεί για την απόφασή του και ζητά από τον στρατό του γρήγορα να προλάβει και να αναγκάσει τους Ισραηλίτες να επιστρέψουν στην Αίγυπτο, πριν αυτοί να φθάσουν στη χερσόνησο του Σινά.
Τότε είναι που ο Μωυσής κατ’ εντολή του Θεού χτυπά με τη ράβδο του την Ερυθρά Θάλασσα και εκείνη διαιρείται στα δύο. Ο λαός του Ισραήλ τη διασχίζει, χωρίς να βραχεί, και περνά απέναντι, στη γη του Σινά. Ωστόσο, ο στρατός του Φαραώ που καταδιώκει τους Εβραίους καταφθάνει και εισέρχεται και αυτός μέσα στην διανοιγμένη θάλασσα. Τότε ο Μωυσής, αφού έχει περάσει και ο τελευταίος Ισραηλίτης, την ξαναχτυπά με τη ράβδο του. Τα νερά της θάλασσας αμέσως επανέρχονται και ενοποιούνται, πνίγοντας ολόκληρο το στρατό του Φαραώ μέσα τους.
Την ημέρα αυτή οι Εβραίοι την ονόμασαν Πεσάχ, Πάσχα, δηλαδή πέρασμα ή διάβαση μέσα από την Ερυθρά θάλασσα. Αυτή την εορτή δεν την ξεχνούν, διότι σώθηκαν θαυμαστά από τα δεινά των Φαραώ, γλίτωσαν από τη σκλαβιά και τα δεσμά των Αιγυπτίων και τώρα ελεύθεροι πορεύονται προς την Πατρίδα των Πατέρων τους, τη ρέουσα μέλι και γάλα.
Αυτό, αδελφοί μου, είναι το εβραϊκό Πάσχα. Κρατά σαν εορτή μια ολόκληρη εβδομάδα, που κορυφώνεται την Παρασκευή στις 6:00 το απόγευμα, όταν εισέρχονται στο ευλογημένο Σάββατο και τελειώνει στις 6:00 το απόγευμα του Σαββάτου, όταν αλλάζει η ημέρα και εισέρχονται στην ονομαζομένη Μία ή Πρώτη ημέρα.
Ήταν λοιπόν Παρασκευή τότε που σταυρώθηκε ο Κύριός μας και η ώρα ήταν 12:00 το μεσημέρι. Ο χρόνος δεν έφτανε για να εκτελεσθεί ο Ιησούς, καθώς σε έξι ώρες θα ερχόταν η μεγάλη εορτή του Πάσχα. Σύμφωνα με το έθιμό τους δεν επιτρεπόταν να διενεργούνται εκείνη τη μεγάλη ημέρα εκτελέσεις ανθρώπων που είχαν καταδικασθεί σε θάνατο. Γι’ αυτό το λόγο οι Ρωμαίοι διέταξαν να σπάσουν με ρόπαλα τα οστά των τριών σταυρωθέντων, ώστε να συντομεύσουν τον θάνατό τους με την εσωτερική αιμορραγία. Εντούτοις κατά τις 3:00 το μεσημέρι, όταν πήγαν να δουν τον Ιησού, διεπίστωσαν ότι ήδη ήταν νεκρός και γι’ αυτό δεν συνέτριψαν τα οστά Αυτού. Μόνο ο Κεντυρίων Λογγίνος τρύπησε Αυτόν με τη λόγχη για να βεβαιωθεί για το θανατό Του.
Αυτό το γεγονός, αδελφοί μου, προτυπώνεται στην εντολή που, όπως αναφέραμε, έδωσε ο Μωυσής στο λαό του Ισραήλ όταν ήταν ακόμη στη σκλαβιά των Αιγυπτίων. Να σφάξουν δηλαδή ένα αρνί και με το αίμα του να βάψουν τις πόρτες των σπιτιών τους, ώστε να μην εισέλθει σ’ αυτά ο θάνατος. Το δε αρνί να το φάγουν εκείνη την ημέρα, χωρίς να συντρίψουν κανένα οστό του.
Το αρνί αδελφοί μου, είναι ο Ιησούς Χριστός, που έμελλε να θανατωθεί επάνω στο Σταυρό χωρίς να συντριβεί κανένα από τα οστά Του. Με το άγιο αίμα Του εμείς οι χριστιανοί βάψαμε την πόρτα της ψυχής μας, ώστε να μη μπορεί ο θάνατος να κυριαρχεί πλέον επάνω μας. Δείτε, αδελφοί μου, το σχέδιο του Θεού και δοξάστε το άγιο Όνομα Αυτού. Δείτε πώς ήδη από την Παλαιά Διαθήκη μάς ετοιμάζει για να δεχθούμε τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης.
Οι Εβραίοι πανηγυρίζουν και εορτάζουν την απελευθέρωσή τους από τη σκλαβιά των Φαραώ, αφού διέβηκαν την Ερυθρά θάλασσα χωρίς να τους συμβεί καμιά απώλεια. Αυτό είναι το εβραϊκό Πάσχα, που αποκτά νέα σημασία πριν 2000 περίπου χρόνια, όταν ο Ιησούς Χριστός, ο ιδρυτής της Εκκλησίας και της πίστεώς μας γίνεται ο νέος Μωυσής της Καινής Διαθήκης. Κατά το εβραϊκό Πάσχα, που είναι η εορτή των εορτών για τους Εβραίους, ο Ιησούς θυσιάζεται επί του Σταυρού. Με τον θάνατό Του νεκρώνει τον θάνατο, όπως τότε νεκρώθηκαν όλα τα πρωτότοκα παιδιά των Αιγυπτίων. Ο νέος λαός του Θεού, όλοι εμείς που Τον ακολουθούμε, ελευθερωνόμαστε από τη σκλαβιά των νοητών Αιγυπτίων, των δαιμόνων και από τα δεινά του νοητού Φαραώ που είναι ο Εωσφόρος.
Όποιος τρώγει τώρα την σάρκα και πίνει το αίμα του Εσφαγμένου Αρνίου, που είναι ο Ιησούς Χριστός, αυτός κάνει ένα καινούργιο Πάσχα. Ξεφεύγει από την σκλαβιά των δαιμόνων και ελευθερώνεται από τα βασανιστήριά τους. Από το σκότος του Άδη και του θανάτου περνά τώρα στην χώρα του Φωτός. Βαδίζει για την πατρίδα των Πατέρων του, για τον Παράδεισο, για εκεί όπου ο Θεός ετοίμασε θρόνους και βασιλείες για όσους ακολουθήσουν τον νέο Μωυσή, που είναι ο Ιησούς Χριστός. Βαδίζουν για τη νέα Ιερουσαλήμ της αιωνίου ζωής.
Αδελφοί μου, με τη Σταύρωση και με την Ανάσταση του Ιησού Χριστού, που έγινε την Πρώτη ή Μία ημέρα μετά το Σάββατο, έχουμε πλέον ένα καινούργιο Πάσχα. Ένα άγιο Πάσχα, ένα Πάσχα μυστικό που βιώνεται στις ψυχές του νέου λαού του Θεού, ένα Πάσχα αγνό, ένα Πάσχα που είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερο από το εβραϊκό Πάσχα, ένα Πάσχα που άνοιξε ξανά τις κλειστές έως τότε πόρτες του Παραδείσου, ένα Πάσχα που αγιάζει όλους όσους ακολουθούν τον Ιησού Χριστό.
Αυτό το Πάσχα τιμούμε και εορτάζουμε όλοι εμείς σήμερα αδελφοί μου. Δεν εορτάζουμε το Πάσχα των Εβραίων, αλλά το Πάσχα του νέου Μωυσή, του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός αναστήθηκε την Πρώτη ημέρα μετά το Σάββατο και οι Χριστιανοί έπαψαν να την αποκαλούν Πρώτη και της έδωσαν το όνομα του Κυρίου μας. Την αποκαλούμε Κυριακή. Αυτή την ημέρα με την Ανάσταση του Κυρίου μας όλοι εμείς περάσαμε από τον θάνατο στη ζωή, από τη σκλαβιά στην ελευθερία, από το σκότος του Άδη στο φως της Βασιλείας του Θεού.
Αυτή η ημέρα είναι ένδοξη και λαμπερή για εμάς, τον νέο λαό του Θεού, γι’ αυτό και Λαμπρή ημέρα επίσης την αποκαλούμε. Τώρα τα πρόσωπα όλων μας λάμπουν από το φως και την ευτυχία που μας χάρισε ο Κύριος. Σήμερα ζούμε ένα νέο Πάσχα, μια νέα διάβαση. Διεσώθημεν εκ του θανάτου και πορευόμεθα τώρα ως νέος Ισραήλ προς την χώρα των αγίων, την αιώνια πατρίδα μας. Εκεί όπου πλέον δεν θα υπάρχει θάνατος, θλίψη, πόνος και στεναγμός. Γι’ αυτό ο ιερός υμνωδός μάς καλεί όλους μαζί του να υμνήσουμε τον Θεό, ψάλλοντας το: «Πάσχα ἱερὸν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται, Πάσχα καινόν, Ἅγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστὸς ὁ λυτρωτής, Πάσχα ἄμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα τῶν πιστῶν, Πάσχα, τὸ πύλας ἡμῖν τοῦ Παραδείσου ἀνοῖξαν, Πάσχα, πάντας ἁγιάζον πιστούς».
Καλό Πάσχα αδελφοί μου – Ο Χριστός ανέστη.
Χρόνια πολλά και ευλογημένα. Αμήν.
Ο Καθηγούμενος
Αρχιμ. Νεκτάριος Μουλατσιώτης
|
MEDIA
DIGITAL MEDIA STUDIO