Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Σήμερα κανονικά στους ιερούς ναούς μας έπρεπε να αναγνωστεί η προς Κορινθίους Β΄ Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, που μας διδάσκει ότι «ο σπείρων φειδομένως φειδομένως και θερίσει...». Επειδή όμως εορτάζουν ο Άγιος Αρτέμιος, ο Άγιος Γεράσιμος καθώς και η Αγία Ματρώνα από τη Χίο, γι’ αυτό παρακάμπτεται η Β΄ προς Κορινθίους και αναγινώσκεται η προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου, την οποία ήδη ακούσαμε. 

 Η επιστολή αυτή μας αναφέρει ποιες αρετές έχουν οι χριστιανοί που βαπτίσθηκαν στο όνομα της Αγίας Τριάδος και διά του ιερού Μυστηρίου του Χρίσματος απέκτησαν το Άγιον Πνεύμα.

Ποιές είναι λοιπόν αυτές οι αρετές, τις οποίες διά του Αγίου Πνεύματος έχουμε λάβει όλοι την ώρα της βαπτίσεώς μας;

    Ο Απόστολος Παύλος παραθέτει τον κατάλογο των αρετών λέγοντας ότι οι χριστιανοί έχουν πρώτα-πρώτα την αρετή της αγάπης. Αγαπούν αδιάκριτα, θυσιάζονται δηλαδή από αγάπη για όλους το ίδιο. Δεν ξεχωρίζουν παιδιά, οικογένεια, συγγενείς, φίλους και αγνώστους. Όλους τους αγαπούν εξίσου, όπως κάνει και ο Ουράνιος Πατέρας μας. Αγαπούν ακόμη και εκείνους που τους αδίκησαν, που τους οδήγησαν στα δικαστήρια και στις φυλακές. Αγαπούν όσους τους διώκουν, τους συκοφαντούν, τους βλάπτουν και τους υβρίζουν. Όσοι βαπτισθήκαν και έλαβαν το Πνεύμα το Άγιο, έχουν μια μεγάλη αγάπη στην καρδιά τους, που δεν κάνει διακρίσεις, γι’ αυτό και την ονομάζουμε αγάπη αδιάκριτη.

 Δεύτερη αρετή που λαμβάνει ο χριστιανός είναι η χαρά. Ένας χριστιανός βαπτισμένος και μυρωμένος,που ζει πνευματική ζωή, δεν μπορεί να μην είναι γεμάτη η καρδιά του από χαρά και ευτυχία. Το φαινόμενο της λύπης και της κατάθλιψης μαρτυρεί άνθρωπο χωρίς Άγιο Πνεύμα στην ψυχή του. Οι έχοντες Πνεύμα Άγιο έχουν πάντοντε την καρδιά τους πεπληρωμένη από χαρά. Αυτό συμβαίνει διότι γνωρίζουν πως ό,τι γίνεται στη ζωή μας, είναι είτε θέλημα Θεού, είτε παραχαρώρησή Του για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, για να οδηγήσει την ψυχή μας στην ταπείνωση που είναι σωτήρια για την ψυχή μας.

 Ό,τι λοιπόν και να επιτρέπει ή να παραχωρεί ο Θεός είναι για το καλό μας. Όσο και αν πονώ με μια εγχείρηση που κάνει ο γιατρός στο σώμα μου, είναι απαραίτητο, διότι θα με βοηθήσει να γίνω καλά. Δεν αγανακτώ με το γιατρό, δεν θλίβομαι για τα φάρμακα που διέταξε να λαμβάνω, διότι όλα αυτά θα επαναφέρουν την υγεία του σώματός μου. Το ίδιο και ο Θεός, ό,τι επιτρέπει και ό,τι παραχωρεί να συμβεί στη ζωή μου είναι εκ της αγάπης που μου έχει και επειδή φροντίζει για το πώς θα με οδηγήσει στη σωτηρία της ψυχής μου. Προς τι λοιπόν να στεναχωρηθώ; Γιατί να είμαι θλιμμένος και βυθισμένος στην κατάθλιψη; Επειδή ο Θεός από την αγάπη Του φροντίζει να με σώσει;

 Για όσους έχουν Πνεύμα Άγιο, ό,τι επιτρέπει ο φιλάνθρωπος Θεός γεννά στις καρδιές τους απέραντη χαρά, διότι διαβλέπουν την έμπρακτη βοήθεια και την εκπαίδευση της αγάπης του Θεού, ο οποίος μέσα από διαφορετικούς δρόμους, στενά και μονοπάτια, προσπαθεί να μας σώσει. Αυτή και μόνο η διαπίστωση, ότι ο Κύριος μας φροντίζει, γεμίζει την καρδιά μας από χαρά.

 Το αντίθετο όμως συμβαίνει σε όσους δεν έχουν Πνεύμα Άγιο, γι’ αυτό θλίβονται και πονούν, αντί να χαίρουν μέσα από τα παθήματά τους. Τις δυσκολίες τις βλέπουν ως οργή του Θεού επάνω τους και όχι ως οδούς αγάπης για τη σωτηρία τους. Ξεχνούν επίσης οι άνθρωποι ότι πολλές φορές πάσχουν εξαιτίας των επιλογών τους. Αλλά και όταν ο άνθρωπος υποφέρει εξαιτίας των κακών επιλογών του, ο αγαθός Θεός μας ως Πατέρας της αγάπης βρίσκει πάλι τρόπους και μεθόδους να τον βοηθήσει. Δυστυχώς όμως εμείς σαν τυφλοί που είμαστε πνευματικά, επιτρέπουμε στους δαίμονες να μας θλίβουν και να μας οδηγούν στην απελπισία. Δείτε επί τούτου αδελφοί μου τι γράφει ο Παύλος: « Νυν χαίρω εν τοις παθήμασί μου». Και φωνάζει επανειλημμένα σε όλους εμάς, να χαίρουμε πάντα!

Ο Απόστολος συνεχίζοντας στον κατάλογο των αρετών που έχει ο βαπτισμένος χριστιανός, μας λέγει ότι όσο στην καρδιά του υπάρχει Πνεύμα Άγιο τόσο κυριαρχεί η ειρήνη της καρδιάς. Αν φύγει το Άγιο Πνεύμα, τότε έρχεται η ταραχή και η σύγχυση, που είναι δαιμονικά συμπτώματα.  

Ο χριστιανός έχει επίσης μακροθυμία. Δηλαδή δεν νευριάζει, δεν θυμώνει, δεν γκρινιάζει και δεν μουτρώνει. Αντιθέτως, διώχνει το θυμό του μακριά, συγχωρεί εύκολα και υποχωρεί. Είδες χριστιανό που νευριάζει, θυμώνει και μουτρώνει; Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει Πνεύμα Άγιο, αλλά κυριαρχείται ή επηρεάζεται από το πονηρό και δαιμονικό πνεύμα.

Ακόμη ο χριστιανός που έχει το Άγιο Πνεύμα, είναι χρήσιμος και εξυπηρετεί με αγαθότητα καρδιάς όλους τους συναθρώπους του, χωρίς να σκέφτεται πονηρά ότι τον εκμεταλλεύονται οι άλλοι. Πονηρούς λογισμούς δεν δέχεται. Δεν σκέφτεται με πονηριά και καχυποψία, δεν υπολογίζει το κόστος και το κέρδος σε κάθε κίνηση, όπως μαθαίνουμε στην υλιστική εποχή μας. Έχει τις αρετές της χρηστότητας, να είναι χρήσιμος, και της αγαθοσύνης, να ενεργεί με αγαθό λογισμό, με φιλότιμο, με γενναιοδωρία.

Τέλος οι χριστιανοί που έχουν Πνεύμα Άγιο στις καρδιές τους, διακρίνονται και από τρεις ακόμη αρετές : Έχουν πίστη, πραότητα και εγκράτεια.

Το Άγιο Πνεύμα χαρίζει στις καρδιές των χριστιανών τεράστια πίστη, δηλαδή απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό. Οι πνευματοφόροι πιστοί δεν έχουν άγχος στη ζωή τους. Ξέρουν ότι για όλα θα λάβει μέριμνα και πρόνοια ο Θεός. Τον εμπιστεύονται χωρίς ενδοιασμούς. Η πίστη αυτή συντελεί στην ανάπτυξη της επόμενης αρετής που είναι η πραότητα. Διότι όποιος δεν έχει άγχος, το νευρικό του σύστημα είναι πράο και ήρεμο. Ο χριστιανός αυτός σκορπά με την παρουσία του γαλήνη στις ψυχές των ανθρώπων που τον συναναστρέφονται. Η τελευταία αρετή του Αγίου Πνεύματος είναι η εγκράτεια. Εγκράτεια σε όλα τα υλικά, τα γήινα. Εγκράτεια στο φαγητό, στο ποτό, στα θεάματα, στις σπατάλες, στα σαρκικά αμαρτήματα, στις κακές έξεις. Γενικά, ο έχων Πνεύμα Άγιο χριστιανός είναι σε όλα συνετός και εγκρατής.

Αδελφοί μου. Αυτές είναι οι αρετές του Αγίου Πνεύματος που πρέπει να έχουμε όλοι μας, κλήρος, μοναχοί και λαός. Η απουσία τους σημαίνει έλλειψη Αγίου Πνεύματος στις ψυχές μας. Σημαίνει ότι δεν είμαστε πνευματικοί άνθρωποι, ούτε ζούμε πνευματική ζωή. Αν στην καρδιά μας αντί του Αγίου Πνεύματος επικρατεί το πνεύμα αυτού του κόσμου, τότε είμαστε κοσμικοί άνθρωποι, πνευματικά τυφλοί, προσκολλημένοι στη γήινη φθορά.

Ο Απόστολος Παύλος σαν γνήσιος μαθητής του Χριστού μάς καλεί να κρατήσουμε το Άγιο Πνεύμα στις καρδιές μας, για να έχουμε αυτές τις αρετές, που είναι και καρπός του Αγίου Πνεύματος. Ας εξετάσουμε τώρα όλοι την ζωή μας και ας αναλογιστούμε. Στις καρδιές μας υπάρχει το Άγιο Πνεύμα; Είμαστε πνευματοφόροι ή κοσμικοί άνθρωποι; Ο Απόστολος Παύλος μάς καλεί όλους να ενεργοποιήσουμε το Άγιο Πνεύμα που λάβαμε μέσα μας την ώρα της βαπτίσεώς μας. Να ζούμε έτσι κι εμείς προς δόξαν του ουρανίου Πατρός μας, ως γνήσια και αληθινά παιδιά Του, όπως έζησε ο ίδιος, αλλά και οι εορτάζοντες σήμερα άγιοι, Γεράσιμος, Αρτέμιος και Ματρώνα η Χιοπολίτις, που κέρδισαν τον Παράδεισο, αμήν.